Descent

Η συνθετική προσέγγιση της παρούσας μελέτης γεννήθηκε από την εμπειρία της πρώτης επίσκεψης στο οικόπεδο και την κατάβαση σε αυτό από την αρχή ως το τέλος του. Η φυσική κλίση και η γεωμορφολογία του δημιούργησαν έντονα το συναίσθημα μιας σταδιακής απομόνωσης από την οχλαγωγία της κίνησης και τον «θόρυβο» του δομημένου περιβάλλοντος στην είσοδό του σε μια πιο γαλήνια συνθήκη, οπτικά και ακουστικά, στην απόληξή του.

Βασικός στόχος του σχεδιασμού υπήρξε το να αποδοθεί χωρικά η κατάβαση αυτή. Η έντονη κλίση του οικοπέδου σε ορισμένα σημεία επέτρεψε τη δημιουργία υπόσκαφων κατοικιών, απόλυτα εναρμονισμένων με την επιθυμία για απομόνωση, ιδιωτικότητα και γαλήνη, αποτελώντας μια χειρονομία που διατηρεί σε μεγάλο βαθμό το φυσικό ανάγλυφο και την αίσθηση ηρεμίας που αυτό αποπνέει. Ταυτόχρονα, στην είσοδο του οικοπέδου, ισόγειοι όγκοι καλωσορίζουν εμφανώς τους κατοίκους δημιουργώντας μέσα από την τοποθέτηση και τη μεταξύ τους σχέση περάσματα και οπτικές φυγές προς τη θέα στο βάθος. Εντέλει, η λογική της σύνθεσης μοιάζει να δημιουργεί ένα συσσωμάτωμα κτιρίων που, όπως και το φυσικό έδαφος, ‘βουτάει’ σταδιακά στην γη χαμηλώνοντας και εμφανίζεται ξανά μέσα από αυτή με τη μορφή μεμονωμένων κατοικιών που ανοίγονται στη θέα και τη φύση τριγύρω τους. Το συνολικό οπτικό αποτύπωμα του συγκροτήματος περιορίζεται στα ισόγεια κτίσματα στην αρχή του, ενώ τα υπόσκαφα χάνονται στο έδαφος, αφήνοντας να διαφανούν μόνο τα πέτρινα όριά τους, εντασσόμενα στο γενικότερο τοπίο, σε ξερολιθιές και φυσική βλάστηση.

Με μια γενική πορεία κατάβασης από Ανατολή προς Δύση, οι λειτουργίες ξεκινούν να αναπτύσσονται εκατέρωθεν της σύνθεσης. Κοντά στο μέτωπο του δρόμου, βρίσκονται κτίρια για τις κοινόχρηστες ανάγκες του συγκροτήματος κατοικιών.

Στη συνέχεια, χωροθετούνται οι τρεις (3) πρώτες ισόγειες κατοικίες και οι υπόλοιπες έξι (6) γίνονται υπόσκαφες, με τους υπαίθριους χώρους τους να έχουν απρόσκοπτη θέα προς τη δύση και τον κόλπο του Κόρφου.

Κάθε μία από αυτές τις κατοικίες έχει εξωτερικό διαμορφωμένο χώρο, με υπαίθριο σκιασμένο τμήμα, καθιστικό και πισίνα. Στην δυτική μύτη του οικοπέδου διαμορφώνεται εξωτερικός χώρος για διάφορες υπαίθριες λειτουργίες και δραστηριότητες του συγκροτήματος με απρόσκοπτη θέα. Οι χαράξεις όλων των χώρων – εσωτερικών και εξωτερικών – κατευθύνουν το βλέμμα προς τη δύση και το ηλιοβασίλεμα.

Η πρόταση προσφέρει ένα εύρος χωρικών ποιοτήτων στους επισκέπτες του συγκροτήματος, από την απόλυτη απομόνωση ως την κοινωνική όσμωση. Η σύνθεση δημιουργείται με άξονα την εναρμόνιση με το φυσικό έδαφος και το τοπίο, ενώ επιχειρεί μία σύγχρονη απόδοση της μυκονιάτικης αρχιτεκτονικής.